ΓΛΩΣΣΑ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ
Η γλώσσα του Καβάφη είναι μεικτή δηλαδή έχει στοιχεία δημοτικής και αρχαίας ελληνικής. Στο
συγκεκριμένο ποίημα το βάρος του νοήματος πέφτει στα ρήματα(όρισαν , φυλάγουν) και στις μετοχές(μη κινούντες, συντρέχοντες, ομιλούντες).Υπάρχουν λιτότητα
στα εκφραστικά σχήματα και αρκετά επίθετα
τα οποία περιγράφουν το ήθος των αγωνιστών. Οι τύποι της καθαρεύουσας (ζωή των , οσάκις , εις μικρόν , ψευδομένους )προσδίδουν
μεγαλοπρέπεια στο ποίημα.